| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شمارهها | 546 |
| تعداد مقالات | 4,725 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,458,144 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,046,823 |
ماهیت قرارداد پیشفروش ساختمان در حقوق ایران و فقه امامیه | ||
| پژوهشنامه حقوق اسلامی | ||
| مقاله 5، دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 31، فروردین 1389، صفحه 145-191 اصل مقاله (431.13 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/law.2012.1245 | ||
| نویسندگان | ||
| سیدمصطفی سعادت مصطفوی؛ سیدعلیاصغر رحیمی* | ||
| چکیده | ||
| با افزایش جمعیت در شهرهای بزرگ، مسکن به عنوان یکی از نیازهای اولیه انسان مطرح شده و گروهی از افراد بهصورت حرفهای و گاه در قالب اشخاص حقوقی به فعالیت در حوزه ساختوساز پرداختهاند. بهتبع این امر، معاملات و روابط حقوقی مرتبط با مسکن گسترش یافته که از مهمترین آنها «قرارداد پیشفروش ساختمان» است. در این قرارداد، پیشفروشنده (سازنده) تعهد میکند ساختمانی را مطابق با اوصاف مندرج در قرارداد و در مهلت مقرر، در برابر ثمنی که بهصورت اقساط از پیشخریدار دریافت میکند، احداث و تحویل دهد. هرچند در فقه اسلامی بهصورت مستقل و مشخص درباره ماهیت این قرارداد بحث نشده، اما حقوقدانان تا حدودی به بررسی آن پرداختهاند. این قرارداد در مواردی خاص در قالب هیچیک از عقود معین مشابه نمیگنجد و ازاینرو در زمره «قراردادهای خصوصی موضوع ماده ۱۰ قانون مدنی» قرار میگیرد. بر این اساس، قرارداد پیشفروش ساختمان طبق اصل حاکمیت اراده و آزادی قراردادها و بر مبنای ماده ۱۰ قانون مدنی، معتبر و الزامآور است. همچنین برخی حقوقدانان این قرارداد را ذیل عناوینی همچون «تعهد به بیع» و در قالب «قولنامه» تحلیل کردهاند. انعقاد این قرارداد بهصورت بیع معلق نیز که انتقال مالکیت منوط به تحقق شرطی در آینده است، از نظر نظام حقوقی ایران بلااشکال خواهد بود. این مقاله میکوشد با هدف تبیین ماهیت حقوقی قرارداد پیشفروش ساختمان، آن را با سایر قراردادهای معین و نامعین مورد مقایسه و تحلیل قرار دهد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| قرارداد پیشفروش ساختمان؛ بیع عین معین؛ موجود بودن مورد معامله؛ قولنامه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Nature of Forward Sale Contract of Construction in the Law of Iran and the Shia Jurisprudence | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Seyyed Mostafa Sa'adat Mostafavi؛ Seyyed Ali Asghar Rahimi | ||
| چکیده [English] | ||
| With the growth of population in large cities, housing has become an essential need of human beings. Individuals, both professionally and occasionally, as well as legal persons, are engaged in the construction of buildings. Consequently, transactions concerning housing have become prevalent among people. The most significant of these transactions is the forward sale of buildings. In this type of contract, the forward seller undertakes to construct and deliver a building according to the terms of the contract and within a specified period in return for a price paid in installments. This kind of contract has not been independently addressed in jurisprudence, but legal experts have discussed it to some extent. In some cases, this contract does not fall within any specific category of contracts and is classified under the title of private contracts in accordance with Article 10 of the Civil Code. Based on the principles of voluntarism, freedom of contracts, and Article 10 of the Civil Code, this contract is valid and binding. Some legal experts have categorized this contract under other titles, such as an obligation toward sale under Article 10 of the Civil Code, often termed an informal provisional agreement among common people. Concluding this contract as a suspended one, in which ownership depends on its fulfillment, is also permissible under the Iranian legal system. The present article aims to determine the nature of this contract and to compare it with other contracts, whether definite or indefinite. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| forward sale of construction, sale of a certain object, existence of the object of transaction, informal provisional agreement | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 53,718 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 94 |
||