اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 508 |
| تعداد مقالات | 4,388 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,220,098 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,214,966 |
تحلیل معنایی علیت در فلسفه ارسطو و ابن سینا | ||
| حکمت سینوی (مشکوه النور) | ||
| مقاله 7، دوره 14، شماره 44، بهمن 1389، صفحه 114-129 اصل مقاله (2.07 M) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/ap.2011.39477 | ||
| نویسندگان | ||
| مریم سالم* 1؛ محمد سعیدی مهر2؛ رضا اکبریان2 | ||
| 1دانشجوی دکتری فلسفه مشاء دانشگاه تربیت مدرس | ||
| 2دانشیار دانشگاه تربیت مدرس | ||
| چکیده | ||
| ارسطو برای نخستین بار در تاریخ فلسفه، نظریه علل اربعه را مطرح کرد و از آن برای بررسی ساختار رویدادهای طبیعت و توجیه تغییرات عالم بهره گرفت. علل در فلسفه ارسطو هم باعث تحقق شیء در خارج می‌شوند و هم سبب شناخت آن. ابن‌سینا با استفاده از منابع فکری متعدد، از نوافلاطونی گرفته تا اندیشه های دینی در اسلام، علیت را به گونه ای دیگر تفسیر کرد و توانست با آن نظام خلقت را تبیین فلسفی نماید. علیت در نظام فلسفی ابن‌سینا بر مدار وجود است، نه حرکت؛ و علیت، هستی موجودات را تبیین می‌‌کند، نه فقط حرکت آن‌ها را. از این رو با وجود آن‌که علیت و توابع آن هم در فلسفه ارسطو و هم در فلسفه ابن سینا نقش محوری دارد، اما نگرش این دو فیلسوف به این نظریه متفاوت بوده است. به نظر می رسد این تفاوت در تعاملی دوسویه با تطور معنایی علت از فلسفه ارسطو به فلسفه ابن سینا شکل گرفته است. برای روشن شدن علت این تفاوت لازم است تا معنای علیت نزد این دو فیلسوف به خوبی تبیین گردد تا واضح شود که هر یک از این دو فیلسوف برای علیت و علت چه واژه ای را به کار می‌‌بردند و از آن چه معنا و کاربردی انتظار داشتند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ابن سینا؛ ارسطو؛ علیت؛ علت ایجادی؛ حرکت؛ آیتیا؛ آیتیون | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analytical Meaning of Causality in the Philosophy of Aristotle and Ibn Sina | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Maryam Salem1؛ Mohammad Saeedi Mehr2؛ Reza Akbarian2 | ||
| 1Ph.D in Philosophy, Tarbiat Modares University | ||
| 2Associate Professor of Tarbiat Modares University | ||
| چکیده [English] | ||
| For the first time in the history of philosophy, Aristotle propounded the theory of four causes and used it as a means for the study of the structure of natural events and justification of changes in the world. Causes in the philosophy of Aristotle both bring about the actualization of a thing in external world and makes it possible to know it. Ibn Sina by using numerous sources of thought, from neo – Platonism to religious ideas in Islam interpreted causality in a different way and through it he could explain the order of creation philosophically. Causality in the philosophical system of Ibn Sina turns round the concept of existence, not movement; and causality explains the being of existences and not only their movements. Thus, despite the fact that causality and its functions have a pivotal role both in the philosophy of Ibn Sina and Aristotle, but the attitude of these two philosophers to this theory has been different. It seems that this difference has been formed by a mutual interaction with the development of the meaning of causes for clarification of the reason of this difference. It is necessary to explain the meaning of causality according to these two philosophers well so that it becomes clear that what kinds of word each of these two philosophers used for causality and cause and what kind of meaning and usage they expected of them. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Ibn Sina, Aristotle, causality, originating cause, movement, aitia, aition | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,880 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,962 |
||