اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 508 |
| تعداد مقالات | 4,388 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,220,072 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,214,947 |
نظام احسن و مسئله شرور در فلسفه ابن سینا | ||
| حکمت سینوی (مشکوه النور) | ||
| مقاله 3، دوره 14، شماره 43، مرداد 1389، صفحه 45-65 اصل مقاله (1.96 M) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/ap.2010.39483 | ||
| نویسنده | ||
| فاطمه صادق زاده قمصری | ||
| استادیار دانشگاه امام صادق(ع) | ||
| چکیده | ||
| عنایت از نظر ابن سینا به مفهوم احاطه علمی حق تعالی به کل موجودات با بهترین نظام و بنا بر نیکوترین وجه ممکن است. وی علم عنایی را منبع فیضان خیر در عالم هستی می‌داند و نظامی که بر این اساس صورت می پذیرد، نظام احسن می‌نامد. ابن سینا شر را عدم شیء یا عدم کمالی برای موجود می داند و موجودات را در دو گروه قرار می دهد: خیر محض که از هر شر و فسادی مبری است؛ امری که خیر و منفعت آن با شری عارضی همراه است. از نظر ابن سینا، چنین اموری با وجود احتمال شری که خداوند سبحان به سبب یا به همراه آ‌ن‌ها رخ می دهد، خیر محسوب می‌شوند. عنایت و فیاضیت الهی اقتضا می کند که خداوند سبحان علاوه بر خیر محض، موجوداتی را که دارای خیر کثیر و شر اندک هستند نیز بیافریند. در حکمت سینوی، شرور نه با وجود که مبدأ خیرات است، ارتباط دارند و نه با اوصاف و افعال الهی. در فلسفه ابن سینا، هر گونه نقص در عالم هستی به ضعف و قصور قوابل مادی در عالم طبیعت مربوط می شوند. بر این اساس می توان گفت نظام احسن، نظامی است که از یک سو دارای کمال و خیر بیش‌تر، گسترده تر و برتر (در تمام عالم) و از سوی دیگر واجد نقایص و آفات کم‌تر و محدودتر (در عالم طبیعت) باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نظام احسن؛ شرور؛ عنایت؛ علم عنایی؛ خیر غالب؛ خیر محض؛ ابن‌سینا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Best Possible Order and Problem of Evils in Ibn Sina’s Philosophy | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Fatemeh Sadeqzadeh Qamsari | ||
| Assistant Professor of Imam Sadiq University Girl's Campus | ||
| چکیده [English] | ||
| Foreknowledge in Ibn Sina’s point of view means the encompassing knowledge of the Most High to the whole creation with best order and according to the most gracious possible way. He calls the foreknowledge of God a source of emanation of the goodness throughout the world of creation and the order which has been created accordingly as best order. Ibn Sina considers the evil as a privation of something or nonperfection for a being and divides beings into two groups: Pure good which is devoid of any evil and corruption; something that its goodness and benefit is accompanied by an accidental evil. For Ibn Sina, such matter in spite of the existence of evil which occurs because of them and accompanies them is considered good. Foreknowledge and divine emanation demands that in addition to pure goodness to create existents that have plenary goodness and little evil as well. In Avicennian theosophy evils neither have relation with being which is the ground of all goodness, nor with divine attributes and actions. In Ibn Sina’s philosophy any imperfections in the world of creation belong to the weakness and failure of material recipients in natural world. On this basis it can be said that the best possible order is an order that on the one hand has more perfection and goodness in vaster and higher perfection than in any other world, and on the other has fewer and more limited imperfections and evils (in the natural world). | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Best order, evils, foreknowledge, prevalent good, pure good, Ibn Sina | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,373 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,557 |
||