رضایی جوزانی, محمد, حاکمی, محمدامین. (1395). مطالعه حق مشارکت شهروندان در قانون‌گذاری متکی بر فناوری‌های نوظهور. دین و ارتباطات (دانشگاه امام صادق/ نامه صادق), 1(2), 185-206. doi: 10.30497/hcr.2016.75781
محمد رضایی جوزانی; محمدامین حاکمی. "مطالعه حق مشارکت شهروندان در قانون‌گذاری متکی بر فناوری‌های نوظهور". دین و ارتباطات (دانشگاه امام صادق/ نامه صادق), 1, 2, 1395, 185-206. doi: 10.30497/hcr.2016.75781
رضایی جوزانی, محمد, حاکمی, محمدامین. (1395). 'مطالعه حق مشارکت شهروندان در قانون‌گذاری متکی بر فناوری‌های نوظهور', دین و ارتباطات (دانشگاه امام صادق/ نامه صادق), 1(2), pp. 185-206. doi: 10.30497/hcr.2016.75781
رضایی جوزانی, محمد, حاکمی, محمدامین. مطالعه حق مشارکت شهروندان در قانون‌گذاری متکی بر فناوری‌های نوظهور. دین و ارتباطات (دانشگاه امام صادق/ نامه صادق), 1395; 1(2): 185-206. doi: 10.30497/hcr.2016.75781
مطالعه حق مشارکت شهروندان در قانون‌گذاری متکی بر فناوری‌های نوظهور
1دانشجوی دوره کارشناسی ارشد، دانشکده معارف اسلامی و حقوق، دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، تهران، ایران
2دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده معارف اسلامی و حقوق، گرایش حقوق عمومی، دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، تهران، ایران.
چکیده
حقوق شهروندان مفهومی است که با حقوق سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تبیین می‌شود و مشارکت شهروندان در قانون‌گذاری از جمله این حقوق است که با توجه به مقتضیات نهاد قانون‌گذاری و جوامع، باید به آن اهتمام ورزید. حق مشارکت شهروندان در اداره امور کشور با ابتدایی‌ترین حقوق آنها تعیین می‌شود. با آنکه در قانون اساسی واژه شهروندان و حقوق شهروندی استعمال نشده است، ولی از عباراتی چون حقوق ملت، حقوق عمومی، حقوق عامه، حقوق فردی اجتماعی یاد شده است. شهروند و مشارکت دو مفهومی است که در عرصه اجتماع و قانون‌گذاری از هم جدا نمی‌شوند. لذا بومی‌سازی مشارکت شهروندان در قانون‌گذاری به عنوان یکی از حقوق سیاسی آنان، از جمله یافته‌های نوشته حاضر است که با توجه به مبانی ارزشی و سیاسی کشور تبیین شده است. سوال این پژوهش آن است که چگونه می‌توان حق شهروندان در مشارکت در قانون‌گذاری را اجرایی کرد و سازوکار آن چیست؟ مقاله حاضر با روش تحلیلی و توصیفی تهیه شه است و همچنین گردآوری اطلاعات، به روش کتابخانه‌ای بوده است. در نهایت، استفاده از فناوری‌هایی همچون قانون‌سپاری، به عنوان سازوکار اجرایی به‌کارگیری حق مشارکت در قانون‌گذاری پذیرفته شده است و کارایی آن توضیح داده شده است.
The Study of Citizens' participation Right in legislation Relies on New Technologies
نویسندگان [English]
mohammad rezaee jozani1؛ Mohammadamin Hakemi2
1 Masters student in Faculty of Islamic Studies and Law, Imam Sadiq University, Tehran, Iran
2Graduate Faculty of Islamic Studies and Law, LLM in Public Law, Imam Sadegh University, Tehran, Iran.
چکیده [English]
Citizens' participation in legislation is one of the rights that should be considered according to the requirements of the legislature and communities. The right of citizens to participate in the administration of state affairs is determined by their most basic rights. Although in the Constitution of Islamic Republic of Iran the terms citizen and citizenship rights have not been used there are still other relevant terms like nation's rights, public rights, general rights, individual and social rights which have been frequently used. Citizenship and participation are two concepts that are not separated in the field of society and legislation. Localization of citizens' participation in legislation as one of their political rights is one of the findings of the present article, which is explained according to the value and political principles of the country.The question of this work is How we can executive the right of participation and what’s its mechanism? Given the subject-matter of current article we have taken advantage of the descriptive-analytic approach together with the library and documented method. Furthermore, we have gathered the required data via evaluation of the scientific articles in this field. "As far as we are concerned about active envolment of citizens in legislative decision-making processes allowing them to contribute to decisions that may have an impact on their lives. Finally, the new technologies are accepted, such CrowdLaw, as the applying of the right of participation in legislation and its usefulness is explained.
کلیدواژه‌ها [English]
Participation Right, Legislative, New Technologies, CrowdSourcing, Crowd-Law.
مراجع
اسماعیلی، محسن و طحان نظیف، هادی (1391). «نسبت سیاست‌های کلی نظام با احکام حکومتی در حقوق اساسی ایران». پژوهشنامه حقوق اسلامی، (1) پیاپی 35، صص. 73-94.
اصلانی، علی و فتاحی زفرقندی، فیروز (1393). «مشارکت عمومی در اداره حکومت اسلامی؛ حق یا تکلیف؟». دانش حقوق عمومی، (8)، صص. 65-87.
جاوید، محمدجواد و فتاحی زفرقندی، علی (1392). «راهکارهای مشارکت مردم در اداره حکومت اسلامی». دانش حقوق عمومی، (6)، صص. 69-88.
حورعلی، مریم؛ منتظری، عباس و الیاسی، مهدی (1394). «شناسایی و اولویت‌بندی اصول مورد نیاز برای بهبود فضای نوآوری بنگاه‌های دفاعی ایران با رویکرد باز». مدیریت نوآوری، 4(2)، صص. 57-86.
دهخدا، علی‌اکبر (1373). لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران.
راسخ، محمد (1384). «تئوری حق و حقوق بشر بین‌الملل». فطلنامه تحقیقات بین‌الملل، (41).
رستگاری، ابوالقاسم و برخورداری، علی (1388). بررسی راهکارهای توسعه مشارکت‌های مردمی کمیته امداد امام خمینی (رحمة‌الله‌علیه). مجموعه مقالات همایش ملی توسعه مشارکت های مردمی
رستمی، ولی (1387). «مشارکت مردم در قانون‌گذاری جمهوری اسلامی ایران». فصلنامه حقوق، 38(1)، صص. 179-204.
رنجبر، احمد (1384). «نقش لابی‌گری در فرایند قانون‌گذاری و امکان قانونمند کردن آن». مجلس و راهبرد، (49 و 50)، صص. 423-436.
ضمیری، عبدالحسین و نصیری حامد، رضا (1389). «حکمرانی مطلوب و نقش شفافیت در تحقق آن». پژوهشنامه، (52)، صص. 173-224.
طاهری، محسن و ارسطا، محمدجواد (1395). «بررسی تطبیقی مبانی اصل شفافیت از دیدگاه اسلام و نظریه حکمرانی خوب». پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب، 3(3)، صص. 3-24.
طحان نظیف، هادی؛ محمدی احمدآبادی، حسین و مجتهدی، محمدحسین (1395). «تأمین حقوق شهروندی در سایه طراحی یک الگوی با ثبات تقنینی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران». مطالعات حقوق بشر اسلامی، (11)، صص. 93-112.
عبدالحسین‌زاده، محمدحسین و ثنائی، مهدی (1394). «توانمندسازی خط‌مشی‌های عمومی، با رویکرد شفافیت و مشارکت». نخستین کنفرانس ملی مدیریت دولتی ایران. تهران: دانشکده مدیریت دانشگاه تهران.
قاضی شریعت پناهی، سید ابوالفضل (1370). حقوق اساسی و نهادهای سیاسی. تهران: دانشگاه تهران.
قاضی شریعت پناهی، سید ابوالفضل (1392). بایسته‌های حقوق اساسی. تهران: میزان.
کعبی، عباس و فتاحی زفرقندی، علی (1395). «سیاست‌های کلی نظام؛ راهکار ارتقای نظام قانون‌گذاری در جمهوری اسلامی ایران». فصلنامه دانش حقوق عمومی، 5(15)، صص. 99-122.
مدهوشی، مهرداد و کوه‌کن موخر، امیر (1391). «تبیین نقش استراتژی برون سپاری بر بهره‌وری سازمان». پژوهشنامه مدیریت اجرایی، 4(7)، صص. 99-124.
مصلح، محمد (1396). «حقوق شهروندی در قوانین ایران و قوانین بین‌الملل». همایش ملی پژوهش‌های مدیریت و علوم انسانی، دوره 3، صص. 1-17.
مهاجرنیا، محسن (1379). «مشارکت در فلسفه سیاسى مسکویه» . علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم، (8)، صص. 191-201.
نرگسیان، عباس؛ جمالی، قاسمعلی؛ هراتی، مسعود و آذری، حسین (1397). «بررسی ارتباط فساد و اعتماد در رابطه بین شفافیت و رضایت شهروندان». نشریه مدیریت دولتی، 10(2)، صص. 289-310.
والدرون، جرمی (1398). قانون‌گذاری مفاهیم، نظریه‌ها و اصول (ترجمه حسن وکیلیان). تهران: نگاه معاصر.
Aitamurto, Tanja & H. Landemore (2015). "Five design principles for crowdsourced policymaking: Assessing the case of crowdsourced off-road traffic law in Finland". Journal of Social Media for Organizations, pp. 1-19.
Aitamurto, Tanja (2012). "Crowdsourcing for Democracy: A New Era in Policy-Making". Parliament of Finland, Publication of the Committee for the Future.
Aitamurto, Tanja (2016). "Collective Intelligence in Law Reforms: When the Logic of the Crowds and the Logic of Policymaking Collide". System Sciences,hawaii, pp. 2780-2789.
Allio, Robert J. (2005). "Interview with Henry Chesbrough: innovating innovation". Strategy and Leadership, pp. 19-24.
Beth Noveck Simone (2018). "Crowdlaw: Collective Intelligence and Lawmaking". Analyse & Kritik, pp. 359-380.
Clark, Stephen D.; Michelle A. Morris & Nik Lomax (2018). "Estimating the outcome of UKs referendum on EU membership using e-petition data and machine learning algorithms". Journal of Information Technology & Politics, pp. 1-14.
Farina, Cynthia R.; Dmitry Epstein, Josiah Heidt & Mary J. Newhart (2012). "Knowledge in the People: Rethinking "Value" in Public Rulemaking Participation". Wake Forest, 1185.
Newhart, Mary J. & Joshua D. Brooks (2017). "Barriers to Participatory eRulemaking Platform Adoption: Lessons Learned from RegulationRoom". Cornell e-Rulemaking Initiative Publications, pp. 1-28.
Pedersen, Jay Gerard; David Kocsis; Abhishek Tripathi & Alvin Tarrell (2013). "Conceptual Foundations of Crowdsourcing: A Review of IS Research". 2013 46th Hawaii International Conference on System Sciences. Hawaii, pp. 579-588.
Quah, Jon S.T. (2017). "Combating Asian Corruption: Enhancing the Effectiveness of Anti-Corruption Agencies". Maryland Series in Contemporary Asian Studie, 1-83.
ج. پایگاه‌های اینترنتی
بی‌تاریخ. Find out more about e-petitions. https://www.parliament.uk/get-involved/sign-a-petition/e-petitions/
سید علی آیت‌الله خامنه‌ای (1399). پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی سیدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی):
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=47396
حاکمی، محمدامین (1396). معرفی سایت Legislation Lab؛ کارگاهی برای قانون‌نویسی:
http://blog.tp4.ir/post/529
مرتب، یحیی (1396). WikiLegis، بستری برای مشارکت مردم در فرآیند قانون‌گذاری برزیل:
http://blog.tp4.ir/post/475
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,181
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 360
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب
