اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 546 |
| تعداد مقالات | 4,725 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,459,079 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,047,285 |
مطالعه تطبیقی حقوق ایران، انگلستان و مصر در خصوص روش‌های تعیین مبیع در بیع کلی فی‌الذمه و چگونگی حل اختلاف طرفین | ||
| پژوهشنامه حقوق اسلامی | ||
| مقاله 8، دوره 24، شماره 2 - شماره پیاپی 60، تیر 1402، صفحه 361-384 اصل مقاله (594.15 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله مروری | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/law.2023.244425.3371 | ||
| نویسنده | ||
| رسول احمدی‌فر* | ||
| استادیار، گروه حقوق، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران. | ||
| چکیده | ||
| در بیع کلی فی‌الذمه مبیع مشخصی در رابطه قراردادی اصحاب عقد وجود ندارد و به همین خاطر روش تعیین مبیع باید متناسب با این وضعیت معین گردد. سیستم‌های حقوقی از روش‌های گوناگونی برای تعیین مبیع کلی فی‌الذمه استفاده می‌کنند، لذا مطالعه این روش‌ها می‌تواند نیازهای جامعه به قواعد حقوقی را به درستی شناسایی نماید. دور از نظر نیست که در مواردی ممکن است طرفین در تطبیق کالای تحویلی با مشخصات قراردادی دچار اختلاف شوند. وانگهی، هدف پژوهش حاضر بررسی روش‌های تعیین مبیع کلی در سیستم‌های حقوقی مورد مطالعه و همچنین مطالعه تطبیقی روش‌های حل اختلاف طرفین در این نظام‌ها با روش توصیفی تحلیلی خواهد بود. نتایج حاصل‌شده از این نوشتار حاکی از آن است که در نظام‌های حقوقی ایران و مصر برای تعیین مبیع کلی از توصیف و یا تعیین از طریق نمونه اقدام می‌شود و نظام حقوقی انگلستان علاوه بر بهره‌برداری از موارد مذکور، از شرط مناسب بودن مبیع برای هدف خاص نیز بهره جسته است. در دیگر سو، اختلاف طرفین در تعیین مبیع کلی، در حقوق ایران و مصر موکول به بررسی نسبی مقدار، جنس، وصف و مطابقت کالای تسلیمی با نمونه خواهد بود و در حقوق انگلستان اختلاف فوق‌الاشعار علاوه بر موارد مرقوم، ممکن است موکول به بررسی مناسب بودن مبیع برای هدف خاص قراردادی طرفین باشد. گذشته از سکوت دکترین نظام حقوقی ایران، بر اساس قواعد عمومی، فروشنده باید در صورت حدوث اختلاف در زمان تسلیم، مطابقت کالای تحویلی را با مبیع معین در قرارداد ثابت کند و اگر مشتری بعد از تسلیم مدعی عدم مطابقت باشد باید از عهده اثبات این امر برآید. در نظام‌های حقوقی انگلستان و مصر مشتری در هنگام تسلیم مبیع حق معاینه دارد و چنانچه مبیع فاقد ویژگی‌های قراردادی باشد بایستی از دادگاه بخواهد تا آن را معاینه نماید. نهایتاً، بار اثبات عدم مطابقت مبیع در نظام انگلیسی بر عهده مشتری و در نظام مصری اثبات اصل تعهد در خصوص چگونگی مبیع بر عهده مشتری است و پس از آن، بایع باید از عهده اثبات اجرای تعهد مطابق با قرارداد برآید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بیع کلی؛ مبیع کلی؛ تعیین مبیع کلی؛ اختلاف در تعیین مبیع؛ حق معاینه مبیع | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Ways of Ascertaining Object of Sale Contract in Sale of Generic Goods and Solving Disputes: A Comparative Study of Iranian, English and Egyptian Laws | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Rasoul Ahmadi Far | ||
| Assistant Professor, Department of Law, Faculty of Literature and Humanities, Malayer University, Malayer, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| ∴ Introduction ∴ In the contract for the sale of generic goods (Bi’ al-kullī fī al-dhammah), there are no ascertained goods agreed upon between the contracting parties at the time the contract is established. Legal systems utilize various methods, such as description or sample, to ascertain the object of the sale contract for generic goods. However, disputes frequently arise between the parties concerning the conformity of the delivered goods with the characteristics stipulated in the contract. These disagreements necessitate structured legal mechanisms for dispute resolution. This research provides a comparative analysis of these methods and resolution procedures under the selected legal systems of Iran, England, and Egypt. ∴ Research Question ∴ The core research objective is two-fold: first, to examine the specific ways of ascertaining the object of the sale contract in the sale of generic goods under Iranian, English, and Egyptian laws. Second, the study seeks to conduct a comparative analysis of dispute resolution ways in those systems when controversies arise regarding the proper identification or conformity of the generic goods. The analysis specifically investigates the role of descriptive elements (like quantity and material), conditional elements (like suitability for purpose), and the formal rules governing the allocation of the burden of proof in case of non-conformity. ∴ Research Hypothesis ∴ The article operates under the hypothesis that while core methods of ascertainment (description and sample) are shared, significant divergences exist regarding conditional ascertainment methods and the rules governing the burden of proof. It is hypothesized that English law employs a broader scope of ascertainment, including the criterion of suitability for a specific purpose, which is absent in the traditional Iranian and Egyptian frameworks. Furthermore, the study expects to find that the operational rules governing dispute resolution, particularly the formal right of examination, are more systematically defined in English and Egyptian laws than in the general rules relied upon in Iranian law. ∴ Methodology & Framework, if Applicable ∴ This research employs a descriptive-analytical method based on library sources. The primary analytical framework involves a comparative study of the legal provisions and jurisprudential principles concerning the sale of generic goods across Iranian, English, and Egyptian laws. The analysis focuses on how each system defines and resolves disputes across criteria such as quantity, genus, description, and conformity with the sample. Crucially, the framework evaluates the distinct approaches to the burden of proof and the buyer's right of examination within the different legal traditions. ∴ Results & Discussion ∴ The results confirm that Iranian law and Egyptian law ascertain generic goods primarily through description or sample. However, English law incorporates, alongside these methods, the test of suitability of the object of sale for a specific contractual purpose. Regarding dispute resolution, Iranian law applies general rules of evidence, requiring the seller to prove conformity at the time of delivery, and the buyer to establish non-conformity post-delivery. In contrast, English and Egyptian laws grant the buyer the right of examination at the time of delivery. In English law, the burden of proving non-conformity is placed on the buyer, while in Egyptian law, the buyer must request the court to examine the goods if they lack contractual characteristics. The establishment of the features of the object sold in Egyptian law is ultimately on the buyer. ∴ Conclusion ∴ The study concludes that the identification methods for generic goods, particularly the English inclusion of suitability for a specific purpose, offer valuable insights for legal development in Iran. While Iranian law relies on general rules of evidence, requiring the claimant (be it seller or buyer) to prove their claim, English and Egyptian laws provide more specialized mechanisms for dispute resolution, notably through the formalized right of examination at delivery. The procedural approach used in Egyptian law for addressing disputes, which follows the principle of Istiṣḥāb al-dayn (presumption of debt), offers a systematic methodology that could be utilized in Iranian law to resolve conflicts regarding contractual conformity. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Sale of Generic Goods, Generic Object of Sale Contract, Dispute on Ascertaining of Object Sale Contract, Right of Examination | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 644 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 557 |
||