اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 539 |
| تعداد مقالات | 4,674 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,220,675 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,854,772 |
پیوند ریشه‌شناسی با قرائات و تفسیر قرآن: پژوهش موردی «بادی الرأی» در هود: 27 | ||
| مطالعات قرآن و حدیث | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 24 مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/qhs.2025.247373.4062 | ||
| نویسنده | ||
| محمدعلی خوانین زاده* | ||
| گروه آموزشی علوم قرآن و حدیث، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران/ کرج، ایران | ||
| چکیده | ||
| چگونگی قرائت همزه از مسائل تأثیرگذار بر اختلاف قرائات قرآن است که بیشتر در اصول قرائات و گاه در فرش الحروف رخ می‌نماید. یکی از نمونه‌هایی که اثر تفاوت واژگانی، و به‌ویژه ریشه‌شناختیِ، واژه‌های مهموز بر اختلاف قرائات را نشان می‌دهد کلمۀ «بادی» در عبارت «بادی الرای» در هود: 27 است. ابو عمرو بصری «بادِئَ» را با همزه خوانده اما دیگر قاریان بی همزه، «بادِیَ» خوانده‌اند. شارحان قرائات این اختلاف را به ریشه‌شناسی واژه بازگردانده، قرائت «بادِئَ» را بیانگر ریشۀ مهموز (ب‌ـ‌د‌ـ‌ء) و «بادِیَ» را بیانگر ریشۀ ناقص (ب‌ـ‌د‌ـ‌و) دانسته‌اند؛ هرچند این احتمال را هم داده‌اند که قرائت «بادِیَ» همچنان برگرفته از ریشۀ مهموز باشد که «همزۀ مفتوح ماقبل مکسور» به یاء ابدال شده است. مسألۀ پژوهش این است که آیا توجیه ریشه‌شناختی که در بیان شارحان قرائات آمده پیشینی است، یعنی قاریان به دلیل اختلاف در ریشه‌شناسی مهموز یا ناقص کلمه را با همزه یا بی همزه قرائت کرده‌اند، یا این توجیه پسینی است و عالمان برای توجیه این دو قرائت به توجیه صرفی و ریشه‌شناختی دست یازیده‌اند حال‌آنکه اختلاف قرائت صرفاً آوایی است و یک کلمۀ مهموز با ادای کامل (تحقیق) همزه یا با تخفیف همزه قرائت می‌شود. بررسی دیدگاه‌های مفسران متقدم نشان می‌دهد که برخی اساساً قرائت ابو عمرو را نپذیرفته‌اند و برخی دیگر تلاش کرده‌اند آن را به هر شیوۀ ممکن به تفسیری کهن بازگردانند که نزد بیشتر مفسران پذیرفته‌تر بوده و آن را برگرفته از «بدو»، به معنای آشکار شدن، می‌دانند. تلاشی معکوس در بیان برخی شارحان قرائات دیده می‌شود که هر دو قرائت را به یک معنا و برگرفته از «ابتداء»، یعنی آغاز امر، و مسأله را از سنخ اصول قرائات می‌دانند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بادی الرأی؛ ریشه‌شناسی؛ تفسیر قرآن؛ قرائات قرآن؛ اصول قرائات؛ فرش الحروف | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Connection Between Etymology, Variant Readings, and Interpretation of the Qurʾān: A Case Study of bādiya/ bādiʾa r-raʾyi in Q 11:27 | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Ali Khavanin Zadeh | ||
| Department of Quran and Hadith Studies, Faculty of Literature and Humanities, Kharazmi University, Tehran/ Karaj, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The pronunciation of hamza is one of the factors influencing the variant readings of the Qurʾān, often manifesting in the “reading principles” (ʾuṣūl al-qirāʾāt) and sometimes in the “specific variants” (farš al-ḥurūf). One example that demonstrates the impact of lexical and, particularly, etymological differences of the hamzated words on the variant readings is the word bādiya/ bādiʾa in Q 11:27. Abū ʿAmr al-Baṣrī reads it as bādiʾa, with hamza, while other Readers read it without hamza as bādiya. Scholars of the variant readings attribute this difference to the etymology of the word, considering the reading bādiʾa to represent the hamzated root b-d-ʾ, while bādiya reflects the defective root b-d-w. They also suggest that the reading bādiya may still derive from the hamzated root, arguing that a hamza with fatḥa, preceded by a consonant with kasra, may have been substituted by yāʾ. The research question is whether the etymological explanation provided by the scholars of the variant readings is a priori, meaning the Readers read the word with or without hamza based on the etymologal differences, or whether this explanation is a later development, with scholars seeking to justify the two readings through morphological and etymological analysis, while it may be that this variant reading is purely phonetic, where a hamzated word is read with a full articulation of hamza (taḥqīq) or with lightening of hamza (taḫfīf). An examination of the views of early exegetes reveals that some did not accept Abū ʿAmr’s reading at all, while others attempted to explain it in a way that connected it to an older interpretation, widely accepted by most exegetes, which understood it as derived from buduww, meaning “to become apparent.” A reverse effort is seen in some of the scholars of the variant readings, who attempt to interpret both readings as having the same meaning, derived from ibtidāʾ, meaning “the beginning of a matter,” and consider the issue as part of the “reading principles.” | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| bādiya/ bādiʾa r-raʾyi, etymology, Qurʾānic interpretation, variant readings of the Qurʾān, reading principles (ʾuṣūl al-qirāʾāt), specific variants (farš al-ḥurūf) | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |
||