| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شمارهها | 545 |
| تعداد مقالات | 4,719 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,382,659 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,970,459 |
نقدی بر پذیرش کتابت عوض لفظ در انشای عقد نکاح؛ مطالعه تطبیقی با قانون مدنی ایران | ||
| پژوهشنامه فقه اجتماعی | ||
| دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 25، اسفند 1403، صفحه 299-330 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/sj.2025.246864.1419 | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه مشایخی* 1؛ کبری پورعبدالله2 | ||
| 1دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه امام صادق علیه السلام، پردیس خواهران، تهران، ایران | ||
| 2استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه امام صادق علیه السلام، پردیس خواهران، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| در بین اندیشمندان و فقهای متقدم و متأخر در مورد صحت نکاح معاطاتی بهطور عام و نیز جواز بهکارگیری ابزار گوناگون انشای عقد نکاح بهطور خاص، اختلافنظر وجود دارد. در مطالعه حاضر که از نوع بنیادی-کاربردی و به روش کتابخانهای است، نقدهای وارد بر مقاله با عنوان «نکاح معاطاتی از منظر فقه» که در 40اُمین شماره فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات راهبردی زنان به چاپ رسیده است، ارائه میشود. در این مقاله، نگارنده محترم با توجه به عمومات لزوم وفای عقد و عهد، گفتهاند که چنانچه زن و مرد با قصد انشای زوجیت مبادرت به اعلام قصد باطنی خود بهگونهای صریح کنند، زوجیت محقق میشود؛ ضمن اینکه بهمنظور ایجاب و قبول آن، برای مکتوب نیز مانند ملفوظ اثر قائل شدهاند. نتایج این تحقیق نشان داد که کتابت در صدر اسلام دارای مشروعیت بوده است؛ ضمن اینکه بر اساس ادله عقلی و علمی و استنباط عرفی ارائهشده در تحقیق حاضر، قاعده لاحرج شامل گفتار بهصورت کلی نیست. درنتیجه، انشای عقد نکاح با لفظ مشمول قاعده یادشده نیست. برایناساس، به نظر میرسد که ابراز قصد باطنی و انشای عقد نکاح با کتابت پذیرفتنی نیست. چنین برداشتی با قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، مطابقت دارد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| لفظ؛ معاطات؛ کتابت؛ نکاح معاطاتی؛ قاعده لاحرج؛ قانون مدنی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Criticism of Accepting Registering instead of Pronouncing in Executing Marriage Contract; a Comparative Study with Iranian Civil Law | ||
| نویسندگان [English] | ||
| fatemeh mashayekhi1؛ Kobra Pourabdollah2 | ||
| 1دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه امام صادق علیه السلام، پردیس خواهران، تهران، ایران | ||
| 2Assistant Professor, Jurisprudence & Islamic Law Department, Imam Sadiq University | ||
| چکیده [English] | ||
| There is a controversy among the past and present scholars and jurisprudents about the validity of Mu’atat marriage (Marriage by intention) in general and the right of using various tools to create a marriage contract, in particular. In the present study, which is of a fundamental-applied type and has used a library method, a criticism of the paper entitled "Mu’atat marriage from the Jurisprudential Perspective” is presented (published in the 40th issue of the “Scientific-Research Quarterly Journal of Strategic women Studies”). The author in this paper has stated that if a man and a woman, with the intention of marriage, declare it in an explicit way, the marriage will take place considering the generality of the necessity of fulfillment of contract and obligation. Meanwhile, both the pronouncement and registering of the vow have been considered effective. The results of this research show that registering the intention had legitimacy at the beginning of Islam. In addition, the use of words as a tool for declaration of will, doesn’t cause Haraj based on the presented rational and scientific proofs, and customary inference. As a result, the fulfilment of a marriage contract through words isn’t subject to the mentioned rule. Such an understanding is consistent with the Iranian Civil law. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Word, Mu’atat, Writing, Mu’atat Marriage, Rule of La-Haraj, Civil law | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 0 |
||