اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 546 |
| تعداد مقالات | 4,729 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,474,756 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,061,182 |
تحلیل تطبیقی رابطه نفس و قوای آن از منظر ابن‌سینا و ابن‌عربی با تأکید بر مبانی هستی‌شناختی | ||
| حکمت سینوی (مشکوه النور) | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 آذر 1404 | ||
| نوع مقاله: علمی ـ پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/ap.2025.249415.1771 | ||
| نویسنده | ||
| حامد اسماعیل زاده* | ||
| دانش‌آموخته سطح چهار حوزه علمیه قم | ||
| چکیده | ||
| این پژوهش به تحلیل تطبیقی رابطه نفس و قوای آن از منظر ابن‌سینا و ابن‌عربی می‌پردازد. یافته‌ها نشان می‌دهد که مبانی هستی‌شناختی متفاوت این دو اندیشمند، به تبیین‌های متمایزی از این رابطه انجامیده است. در نظام فلسفی ابن‌سینا، با تکیه بر اصالت وجود و نظام علّی طولی، نفس به عنوان «جوهر مجرد» و «علت قوای بدن» تحلیل می‌شود. قوای نفس (نباتی، حیوانی و عاقله) به صورت سلسله‌مراتبی و به عنوان مراتب متشکّک و معلولِ آن وجود واحد تبیین می‌گردند. در مقابل، ابن‌عربی با مبانی وحدت وجودی، نفس انسانی را «مظهر تام حق» می‌داند که قوای آن، «شئون و مظاهر» مختلفِ آن حقیقت واحد به شمار می‌آیند. در این نگاه، رابطه نفس با قوا، رابطه «ظاهر و مظهر» است، نه رابطه علّی-معلولی. بنابراین، در حالی که ابن‌سینا بر رابطه طولی و سلسله‌مراتبی نفس و قوا تأکید دارد، ابن‌عربی این ارتباط را به صورت نظامی اشراقی و ظهوری تفسیر می‌کند. با این وجود، هر دو متفکر برای نفس انسانی جایگاهی متعالی قائل‌اند و سعادت نهایی انسان را در گذر از مراحل کمال و رسیدن به شناخت حقیقی (اتصال به عقل فعال برای ابن‌سینا و فنای در حق برای ابن‌عربی) جستجو می‌کنند. این تحقیق نشان می‌دهد که چگونه مبانی متافیزیکی، برداشت‌های انسان‌شناختی را شکل می‌دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نفس انسانی؛ قوای نفس؛ ابن‌سینا؛ ابن‌عربی؛ هستی‌شناسی تطبیقی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A comparative analysis of the relationship between the soul and its powers from the perspectives of Avicenna and Ibn Arabi with emphasis on ontological foundations | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamed Esmaeilzadeh | ||
| Graduate of the fourth level of the Qom Seminary | ||
| چکیده [English] | ||
| This study provides a comparative analysis of the relationship between the soul and its powers from the perspectives of Avicenna and Ibn Arabi. The findings show that the different ontological foundations of these two thinkers have led to distinct explanations of this relationship. In Avicenna’s philosophical system, relying on the originality of existence and the longitudinal causal system, the soul is analyzed as an “abstract essence” and “the cause of the powers of the body.” The powers of the soul (vegetative, animal, and rational) are explained hierarchically and as the constituent levels and effects of that single being. In contrast, Ibn Arabi, based on the principles of existential unity, considers the human soul to be the “complete manifestation of truth,” whose powers are considered to be different “affairs and manifestations” of that single truth. In this view, the relationship between the soul and powers is one of “appearance and manifestation,” not a causal-effect relationship. Thus, while Avicenna emphasizes the longitudinal and hierarchical relationship between the soul and the powers, Ibn Arabi interprets this relationship in an illuminative and emergent system. Nevertheless, both thinkers attribute a transcendental status to the human soul and seek the ultimate happiness of man in passing through stages of perfection and reaching true knowledge (connection to the active intellect for Avicenna and extinction in the truth for Ibn Arabi). This study shows how metaphysical foundations shape anthropological conceptions. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Human soul, powers of the soul, Avicenna, Ibn Arabi, Comparative ontology | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2 |
||