اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 477 |
| تعداد مقالات | 4,072 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,293,964 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,346,462 |
توابع مبیع | ||
| پژوهشنامه حقوق اسلامی | ||
| مقاله 5، دوره 12، شماره 1 - شماره پیاپی 33، شهریور 1390، صفحه 121-150 اصل مقاله (527.42 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/law.2012.1036 | ||
| نویسندگان | ||
| محسن اسماعیلی1؛ رضا آقاموسی طهرانی* 2 | ||
| 1استادیار دانشکدة حقوق دانشگاه امام صادق‌علیه‌السلام | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه امام صادق‌علیه‌السلام | ||
| چکیده | ||
| تمام اعمال حقوقی اعم از عقود و ایقاعات برای به وجود آمدن، نیازمند اراده افراد است و بدون اراده هیچ گاه شکل نخواهند گرفت. به عبارت دیگر علم افراد ابتدا نسبت به یک موضوع تعلق می‌گیرد و سپس بر اساس آن علم و آگاهی اعمال اراده نسبت به یک عمل حقوقی بوجود می‌آید. اما ذیل ماده356 قانون مدنی حسب ظاهر با قواعد کلی در مخالفت است چراکه در این ماده تصریح شده اگر چیزی عرفا به عنوان توابع مبیع محسوب شود حتی اگر متعاملین جاهل به آن باشند(و اراده‌ای به آن تعلق نگرفته باشد) با این وجود ملکیت این امور نیز به مشتری منتقل می‌شود. در این پژوهش به مسائل ذیل پرداخته شده است آیا حکم این ماده بر خلاف قاعده است و به عنوان شرط ضمنی قانونی محسوب می‌شود! و آیا اساساً شرط ضمنی قانونی معتبر است یا خیر! و یا این‌که این ماده برخلاف قاعده نبوده و مطابق با اراده متعاملین است و یا نهایتا این‌که این ماده مشمول هیچ یک از این مبانی نبوده و تابع قاعده دیگری است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| توابع مبیع؛ دلالت التزامی؛ شرط ضمنی قانونی؛ توابع عقد | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Accessories to the Object of Sale | ||
| نویسندگان [English] | ||
| mohsen esmaeili1؛ reza agha mosa tehrani2 | ||
| چکیده [English] | ||
| All juridical acts including unilateral and bilateral contracts require the will and intention of individuals in their existence. In other words, first one should have a knowledge and awareness of a matter of fact and then his will or intention towards a juridical act would be formed. However, the Article 356 of the Civil Code is seemingly in conflict with these general rules. This Article explicitly reads that if something is considered an accessory to the object of sale, its ownership will be transferred to the purchaser even if the parties to the contract be ignorant to them and there has not been any intention concerning it. The present article deals with the following issues: Is the ruling of this Article contrary to the principal rule? Is it counted as an implied legal term? Is implied legal term essentially valid? Is this article consistent with the will and intention of the parties to the contract? Is this article far from the above foundations following another rule? | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| accessories to the object of sale, implied legal term, accessories to the contract | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,267 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,851 |
||