اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 493 |
| تعداد مقالات | 4,239 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,633,233 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,590,187 |
اقسام رجوع از وصیت در فقه امامیه و حقوق ایران | ||
| آموزه‌های حقوقی گواه | ||
| مقاله 1، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 5، آبان 1396، صفحه 5-26 اصل مقاله (574.16 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله تخصصی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/leg.2017.2645 | ||
| نویسندگان | ||
| محمدحسن صادقی مقدم1؛ محمد‌مهدی میرجلیلی* 2 | ||
| 1عضو هیئت علمی دانشگاه علوم تهران | ||
| 2کارشناس ارشد حقوق خصوصی | ||
| چکیده | ||
| ماده 838 قانون مدنی بیان می‌دارد که موصی می‌تواند از وصیت خویش رجوع نماید. رجوع از وصیت امکانی است که توسط قانونگذار برای موصی در نظر گرفته‌شده تا هر موقع بخواهد از وصیت خویش رجوع کند. قانونگذار این موضوع را به‌صورت اجمال بیان نموده و نسبت به ماهیت و آثار و احکام آن سکوت کرده است. رجوع از وصیت ممکن است به‌صورت صریح و یا ضمنی باشد. در رجوع ضمنی، با هر عمل و یا تصرفی که دلالت بر بازگشت موصی از وصیت نماید، وصیت بی اثر می شود. فقها و حقوقدانان در رابطه با برخی از فروض رجوع ضمنی اختلاف کرده اند. نکته دیگری که در زمینه رجوع از وصیت مورد اختلاف قرارگرفته، حق یا حکم بودن رجوع از وصیت می باشد. درصورتی‌که رجوع از وصیت را در زمره ی احکام بدانیم، موصی نمی تواند آن را اسقاط نماید و درهرحال این امکان برای وی فراهم است که از وصیت خویش رجوع نماید. درحالی‌که اگر رجوع از وصیت را حق بدانیم؛ این امکان برای موصی فراهم است که حق رجوع خود را اسقاط نماید؛ لذا در فرض مذکور امکان رجوع از وصیت برای وی فراهم نخواهد بود. در فرض حکم بودن رجوع از وصیت، اسقاط رجوع در ضمن عقد لازم نیز بی اثر است. به نظر می رسد ماهیت رجوع از وصیت همان انفساخ از وصیت است؛ همچنین با توجه به فلسفه ی تشریع نهاد وصیت باید رجوع از وصیت، از مقوله حکم باشد که آخرین اراده ی موصی درهرحال حاکم بر وصیت باشد؛ لذا همچنان این امکان برای موصی وجود دارد که از وصیت خویش رجوع نماید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| رجوع؛ وصیت؛ ماهیت؛ حق؛ حکم؛ اسقاط | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Types of Revocation Will in Imamiah figh and Iranian law | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad hasan Sadeghi Moghadam1؛ MohammadMahdi MirJalili2 | ||
| 1Faculty Member of Tehran University | ||
| 2Master of Private Law | ||
| چکیده [English] | ||
| Article 838 of the Civil Code stipulates that a person may refer to his will. Referring to the will is a condition that is intended by the legislator to make an appointment to seek his will at any time. The legislator expresses this issue in a concise manner and remains silent about its nature and its works and judgments. Referral from the will may be explicit or implied. In an implicit reference, the will is impacted by any act or seizure which implies the return of a void. Jurisprudents and jurists have controversy over some implied assumptions. Another point that has been disputed in the context of the reference to the will is the right or order to refer to the will. If the reference to the will is in the form of sentences, then he can not dismiss it, and in any case, it is possible for him to refer to his will. If, however, if the right to see the will is possible, it is possible for a person to forfeit his right to claim; therefore, it will not be possible for him to return a will. In the assumption that the reference is to be made from the will, the referral is also necessary. It seems that the essence of the reference to the will is the separation from the will; also, according to the philosophy of the statute of the will of the institution, it should be a reference to the will of the category of the sentence, which is the last will of will in any case, ruling wills. Therefore, there is still the possibility to make a request for it. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| revocation, will, nature, right, sentence, exclusion | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,899 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 344 |
||