هوشمند فیروزآبادی, حسین. (1401). واکاوی فقهی تأثیر جنسیت بر پذیرش سمت داوری. دین و ارتباطات (دانشگاه امام صادق/ نامه صادق), 27(77), 136-105. doi: 10.30497/flj.2022.242980.1791
حسین هوشمند فیروزآبادی. "واکاوی فقهی تأثیر جنسیت بر پذیرش سمت داوری". دین و ارتباطات (دانشگاه امام صادق/ نامه صادق), 27, 77, 1401, 136-105. doi: 10.30497/flj.2022.242980.1791
هوشمند فیروزآبادی, حسین. (1401). 'واکاوی فقهی تأثیر جنسیت بر پذیرش سمت داوری', دین و ارتباطات (دانشگاه امام صادق/ نامه صادق), 27(77), pp. 136-105. doi: 10.30497/flj.2022.242980.1791
هوشمند فیروزآبادی, حسین. واکاوی فقهی تأثیر جنسیت بر پذیرش سمت داوری. دین و ارتباطات (دانشگاه امام صادق/ نامه صادق), 1401; 27(77): 136-105. doi: 10.30497/flj.2022.242980.1791
استادیار گروه حقوق و فقه اجتماعی. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه (قم). قم. ایران.
چکیده
در امکان‌سنجی داوری زنان، بر خلاف نظر مشهور امامیه که معتقدند قاضی تحیکم یا داور لازم است شرط «ذکوریت» را داشته باشد، برخی فقها با نقد آیات و روایاتی که مشهور به آنها متمسک شده‌اند، چنین شرطی را حتی اگر برای قاضیِ منصوب ضروری باشد، برای قاضی تحکیم یا داور شرط ندانسته‌اند. در این مقاله، در پی پاسخ به این پرسش هستیم که آیا زنان از جهت ادلة فقهی، امکان داوری را دارند یا خیر. بدین منظور، از بین سه نظریة الف. اشتراط ذکوریت در مطلق قاضی چه منصوب و چه تحکیم، ب. عدم اشتراط ذکوریت در هر نوع قاضی چه منصوب و چه تحکیم و ج. اشتراط ذکوریت تنها در قاضی منصوب و عدم اشتراط آن در قاضی تحکیم؛ ضمن نقد نظریة اول، نظریة دوم تقویت و نظریة سوم همگام با قوانین جاری کشور و تحولات عرصة بین‌المللی قلمداد شده است. پذیرش جواز داوری زنان به سه دلیل است: الف. فقدان عموم یا اطلاقی که دلالت بر اشتراط همة شرایط قاضی منصوب در قاضی تحکیم نماید؛ ب. خصوصیت نداشتن «رجل» در روایات مرتبط و مفهوم نداشتن لقب؛ ج. پذیرش ولایت زنان در امور فراتر از حکمیت و داوری مانند قیمومت (مانند داوری اجباری) یا وصایت (مانند داوری اختیاری).
Jurisprudence Study about the Influence of Gender in Arbitration
نویسندگان [English]
Hosein Hooshmand Firozabadi
Assistant Professor of the Department of Law and Social Jurisprudence of Hozeh and University Research Institute (Qom)
چکیده [English]
Contrary to the popular view of the Imamiyyah Jurisprudence, that a judge or arbitrator should have the condition of "masculinity" in the feasibility of women's arbitration, some jurists criticize the verses and hadiths to which the famous have relied, even if it is necessary for the appointed judge, has not been considred a condition for arbitrator judge or consolidate judge (Taḥkim judge)). In this article, we seek to answer the question of whether women can judge due to jurisprudential arguments or not? For this purpose, among the three theories: 1) the condition of masculinity in the absolute judge, whether appointed or consolidated, 2) the absence of the condition of masculinity in any type of judge, whether appointed or consolidated, and 3) the condition of masculinity only in the appointed judge and the non-conditionality While criticizing the first theory, the second theory has been strengthened and the third theory has been considered in line with the current laws of the country and developments in the international arena. Acceptance of women's arbitration licenses, firstly, due to lack of publicity or application that implies the condition of all the conditions of a judge appointed in the judge; Secondly, the lack of character of "Rajul/ Man" in the related narrations and the lack of meaning of the title; Acceptance of women's guardianship in matters beyond arbitration such as guardianship (such as mandatory arbitration) or will (such as optional arbitration).
