1فقه شافعی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.
2دانشیار گروه فقه شافعی دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
چکیده
هایمنوپلاستی نوعی عمل جراحی برای بازسازی پردة بکارت غیرموجود یا زایل‌شده در اثر عوامل مختلف است و هدف از آن بازگرداندن تواناییِ خونریزیِ هایمن در اولین نزدیکی (شب زفاف) و ایجاد وضعیتی است که منجر به خونریزی در اولین آمیزش جنسی شود. فقهای معاصر اهل سنت دربارة این عمل، سه دیدگاه: حرام مطلق، جواز مطلق و قول به تفصیل را بیان نموده‌اند. در این پژوهش که به روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی انجام شده است، پس از استقرا و بررسی دلایل هر سه گروه، با توجه به قابل‌پذیرش و ملموس‌‌تر بودن ادلة قائلان به ترمیم، در نظر گرفتن اقتضائات زمان، روند روبه‌رشد عمل ترمیم در میان جوامع مسلمان و غیرمسلمان، مصالح موجود در انجام عمل ترمیم پردة بکارت، جلوگیری از خشونت و ترتّب ظلم و آزارهای اجتماعی و عدم تحقق عدالت در حق دخترانی که به هر سببی پردة بکارتشان آسیب دیده و نیز با توجه به این مسئله که اهمیت جنسیتی پردة بکارت برگرفته از عرف و باورهای اجتماعی می‌باشد و هیچ‌گونه هماهنگی و سنخیتی با باورهای اسلامی و فقهی ندارد، می‌توان گفت که عمل ترمیم بکارت به‌دلیل جلب منفعت و ایجاد مصلحت و ترسیم فضایی آرام و بدون ترسِ طرد شدن از خانواده و اجتماع و ترک ازدواج برای ابد، البته به شرط آنکه ترمیم جهت ستر زنا یا تدلیس در نکاح نباشد، راجح است.
Explanation and Re-reading of Sayings and Proofs of Sunni Jurists about the Verdict of Hymen Surgery
نویسندگان [English]
sayede atefee ebrahimi1؛ soheila rostami2؛ farzad parsa2
1Department of Shafi'i Jurisprudence, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran
2Associate professor, Department of Shafi'i Jurisprudence, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran
چکیده [English]
Hymenoplasty is a type of surgery to reconstruct the non-existent or lost hymen due to various factors, and its purpose is to restore the ability of the hymen to bleed during the first intercourse after wedding (Zafaf night), and to create a condition that leads to bleeding during the first sexual intercourse. Contemporary Sunni jurists have expressed three views about this act: absolute prohibition, absolute permission and said in detail. In this research, which has been carried out by descriptive-analytical method, after induction and examination of the reasons of all three groups, considering the acceptability and concreteness of the arguments of those who say for restoration, as well as considering the requirements of time and the growing process of restoration among Muslim societies and non-Muslims, as well as the resources available in carrying out this act and preventing violence and the order of oppression and social harassment and the lack of justice for girls whose hymens have been damaged for any reason, also considering the fact that the gender significance of the hymens is derived from social customs and beliefs and has no harmony and tradition with Islamic and jurisprudential beliefs, concluded that the act of restoring one's virginity is desirable and can be preferable because of gaining benefits and creating expediency and creating a peaceful atmosphere without fear of being rejected from the family and society and leaving the marriage forever, of course, it would not be done for the purpose of adultery or adultery.
دردیر، احمد بن محمد العدوی (بی‌تا). الشرح الکبیر. بیروت: دار الفکر.
دسوقی، محمد عرفه (بی‌تا). حاشیه الدسوقی علی شرح الکبیر. بیروت: دار الفکر.
راغب اصفهانی، حسین (بی‌تا). المفردات فی غریب القرآن. لبنان: دار المعرفه.
رباط جزی، مهری؛ جعفری، آسیه و قره‌داغی، جابر (1396). بکارت و معاینة بکارت از دیدگاه پزشکی، فقهی و حقوقی. تهران: مرکز تحقیقات پزشکی قانونی.
رفیعی هنر، حمید و بیات، علی (1397). «بررسی فقهی پنهان‌کاری و اظهار خلاف اسرار پیشا‌ازدواج در فرایند خواستگاری». دوفصلنامة علمی فقه و حقوق خانواده، 23(69). ص53ـ78.
رملی، شمس‌الدین (1404ق). نهایه المحتاج. بیروت: دار الفکر.
زبیدی، محمد بن محمد (بی‌تا). تاج العروس من جواهر القاموس. بیروت: دار الهدایه.
زرقا، احمد بن محمد (بی‌تا). شرح القواعد الفقهیه. دمشق: دار القلم.
زرکشی، محمد (1405ق). المنثور فی القواعد. کویت: وزاره الاوقاف و الشئون الاسلامیه.
زیدان، عبدالکریم (1419ق). الوجیز فی اصول الفقه. تهران: دار احسان.
سرخسی، ابوبکر محمد (1421ق). المبسوط. بیروت: دار الفکر.
سیوطی، عبدالرحمن (1403ق). الاشباه و النظائر. بیروت: دار الکتب العلمیه.
شافعی، محمد بن ادریس (1393ق). الام. بیروت: دار المعرفه.
شربینی، محمد (1415ق). الاقناع فی حل الفاظ ابی شجاع. بیروت: دار الفکر.
ـــــــــــــــ (بی‌تا). مغنی المحتاج. بیروت: دار الفکر.
شنقیطی، محمدمختار (1415ق). احکام الجراحه الطبیه و الآثار المترتبه علیها. جده: مکتبه الصحابه.
صاوی، احمد بن محمد (بی‌تا). حاشیه الصاوی علی شرح الصغیر ـ بلغه السالک لاقرب المسالک. بیروت: دار المعارف.
طبرانی، ابوالقاسم سلیمان بن احمد (1415ق). معجم الاوسط. قاهره: دار الحرمین.
طبری، محمد بن جریر (1420ق). جامع البیان فی تأویل القرآن. بیروت: مؤسسه الرساله.
عدوی، علی الصعیدی (1412ق). حاشیه العدوی علی شرح کفایه الطالب الربانی. بیروت: دار الفکر.
عفانه، حسام‌الدین بن موسی محمد (1427ـ1430ق). فتاوی یسئلونک. مکتبه دندیس: المکتبه العلمیه و دار الطیب.
غزالی، ابوحامد محمد (بی‌تا). احیاء علوم الدین. بیروت: دار المعرفه.
فاسی، محمد بن احمد (1420ق). شرح میاره. لبنان: دار الکتب العلمیه.
فخر رازی، ابوعبدالله محمد (بی‌تا). تفسیر فخر رازی. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فراهیدی، خلیل (بی‌تا). کتاب العین. بیروت: دار و مکتبه الهلال.
فرید واصل، نصر (1400). فتوا. بازدید از سایت در تاریخ آذر ماه 1400. مندرج در سایت:
www.jamila-qatar.comtj
فیومی، احمد (بی‌تا). مصباح المنیر. بیروت: مکتبه العلمیه.
قرارات و توصیات مجمع الفقه الإسلامی التابع لمنظمه المؤتمر الإسلامی (بی‌تا). جده: مجمع البحوث الاسلامیه.
قرطبی، شمس‌الدین (1423ق). جامع لاحکام القرآن. ریاض: دار عالم الکتب.
کاسانی، علاءالدین (1982م). بدائع الصنائع فی ترتیب الشرائع. بیروت: دار الکتاب العربی.
گلزار، شقایق (1398). «ترمیم بکارت: مصلحت یا مفسده». فصلنامة حقوق پزشکی. 13(50). ص155ـ167.
گودرزی، فرامرز و کیانی، مهرزاد (1387). پزشکی قانونی برای دانشجویان رشتة حقوق، تهران: سمت.
ماوردی، علی بن محمد (1414ق). الحاوی فی فقه الشافعی. لبنان: دار الکتب العلمیه.
محسنی، محمد آصف (بی‌تا). الفقه والمسائل الطبیه. تبریز: انتشارات یاران.
محمد مغازی محمود، امیره (بی‌تا). احکام الرتق من منظور اسلامی. اسکندریه: کلیة الدراساة الاسلامیة والعربیة للبنات.
مسلم نیشابوری، ابی‌الحسن مسلم. (1440ق). صحیح مسلم. ایران: اولوالالباب.
مطرزی، ناصرالدین (1979م). المغرب فی ترتیب المعرب. حلب: مکتبة اسامة بن زید.
معلوف، لویس (1386ش). المنجد فی اللغة و الاعلام. (ترجمه: محمد بندر ریگی). تهران: انتشارات ایران.
ممدوح سعد، احمد (1430ق). «رتق غشاء البکاره». مجله دار الافتاء المصریه. عدد الاول.
میرزاده اهری، مرتضی (1395). ترمیم بکارت از منظر فقه و حقوق. قم: مرکز فقهی ائمة اطهار(ع)، چاپ اول.
نجار، عبدالله مبروک (1430ق). حکم الشرعی لجراحه اصلاح غشاء البکاره. مؤتمر مجمع البحوث الاسلامیه. مجلة مجمع الفقه الاسلامی . مجمع البحوث الاسلامی: مصر. العدد 13. ص1-40.
نظری توکلی، سعید و جوانمرد فرخانی، ابراهیم (1394). «امکان استناد به قاعدة حرمت تعاون بر اثم در اثبات عدم مشروعیت بکرنمایی». فصلنامة فقه پزشکی. 4(24ـ25)، ص199ـ221.
نفراوی، احمد بن غنیم (بی‌تا). فواکه الدوانی علی رساله ابن ابی‌زید القیروانی. قاهره: مکتبه الثقافه الدینیه.
نووی، محی‌الدین یحیی بن شرف. (1405ق). روضه الطالبین و عمده المفتین. بیروت: مکتب الاسلامی.
ــــــــــــــــ (بی‌تا). المجموع شرح المهذب. بیروت: دار الفکر.
یاسین، محمدنعیم (1408ق). «عملیه الرتق العذری فی میزان المقاصد الشرعیه». مجله الشریعه و الدراسات الاسلامیه، (10)، ص83ـ124.
