اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 546 |
| تعداد مقالات | 4,725 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,459,095 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,047,295 |
تشریفات رجوع از وصیت و راهکارهای عدول از آن در حقوق آمریکا؛ تأملی در حقوق ایران | ||
| پژوهشنامه حقوق اسلامی | ||
| مقاله 7، دوره 24، شماره 1 - شماره پیاپی 59، فروردین 1402، صفحه 139-172 اصل مقاله (627.86 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/law.2023.243823.3326 | ||
| نویسندگان | ||
| عباس میرشکاری* 1؛ احسان بهرامی2؛ شبیر آزادبخت3 | ||
| 1استادیار، گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 2دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی «ره»، تهران، ایران. | ||
| 3دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی «ره»، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| در اکثر نظام‌های حقوقی دنیا، انشای وصیت مستلزم رعایت پاره‌ای تشریفات است. این تشریفات از آن‌جا که قصد واقعی موصی را نشان می‌دهد، از تقلب جلوگیری می‌کند و رسیدگی به دعاوی راجع به وصیت را تسهیل و ضابطهمند می‌نماید، همواره مورد توجه قانونگذاران بوده است. بر این اساس، نظام حقوقی ایران تنها وصیت‌های رسمی، خودنوشت و سرّی را قابل ترتیب اثر می‌داند. در نظام حقوقی آمریکا نیز اعتبار وصیت منوط به رسمی، خودنوشت یا محضری بودن آن است. پرسشی که اکنون مطرح میشود این است که آیا رجوع از وصیت نیز مستلزم رعایت تشریفات است؟ به دیگر بیان، اگر هدف از وضع تشریفات در مرحله انشاء، صیانت از قصد موصی، جلوگیری از فریب مزوّران و تسهیل و ضابطهمند نمودن رسیدگی به دعاوی راجع به وصیت است، آیا همین اهداف اقتضاء نمی‌کند که رجوع از وصیت نیز تشریفات‌محور باشد؟ در این مقاله، با روش توصیفی تحلیلی به این پرسش پاسخ داده میشود. نتیجه آن‌که در حقوق ایران، ظاهر ماده 838 قانون مدنی، سکوت قانون امور حسبی و دیدگاه‌های فقهی دلالت بر غیرتشریفاتی بودن رجوع دارد. با این حال، تحلیل دقیق مقرره مزبور و توجه به کارکردهای شکل‌گرایی در وصیت، غیرتشریفاتی بودن رجوع را در هاله‌ای از ابهام قرار می‌دهد. در مقابل، موضع حقوق آمریکا روشن است. در حقوق این کشور، اعتبار رجوع از وصیت منوط به رعایت تشریفات خاصی است. با وجود این، از آن‌جا که تشریفاتی بودن رجوع، منجر به نادیده گرفتن قصد موصی در برخی موارد می‌گردد، راهکارهایی جهت عدول از تشریفات ارائه شده است. این راهکارها اما به‌دلیل نواقصی که دارند، تا کنون مورد پذیرش قرار نگرفته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تشریفات؛ رجوع کتبی؛ رجوع عملی؛ موصی؛ شکل‌گرایی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Formalities of Withdrawal of a Will and the Ways to Avoid them under American Law; A Reflection on Iranian Law | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Abbas Mirshekari1؛ Ehsan Bahramy2؛ Shobeir Azadbakht3 | ||
| 1Assistant Professor, Department of Private and Islamic Law, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 2PhD Student in Private Law, Department of Private Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran. | ||
| 3PhD Student in Private Law, Department of Private Law, Faculty of Law and Political Science, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| ∴ Introduction ∴ In most of the world's legal systems, the creation of a ‘will’ requires the observance of certain formalities. These formalities are stipulated by lawmakers because they serve crucial functions, including demonstrating the genuine intention of the testator, preventing fraud, and facilitating and regulating the legal proceedings related to wills. Iranian law recognizes only official, self-written (handwritten), and secret wills as legally effective. Similarly, in American law, the legal validity of a will is contingent upon it being formal, self-written (handwritten), or notarized. The central legal issue then arises as to whether the withdrawal or revocation of the will requires the observance of these same formalities. ∴ Research Question ∴ The core inquiry of this research is: whether the withdrawal of the will requires the observance of formalities or not?. This question is rooted in the functional aims of formalism, specifically asking whether the goals of protecting the testator's intention, preventing deception by forgers, and regulating legal proceedings require that the withdrawal (revocation) should also be based on formalities. ∴ Research Hypothesis ∴ The research implicitly hypothesizes a divergence between the two systems. It is expected that the position of American law is clear, maintaining that the legal validity of withdrawal depends on the satisfaction of certain formalities. In contrast, the hypothesis suggests that in Iranian law, the wording of Article 838 of the Civil Code, the silence of the Probate Code (Qanoon-e Omoor-e Hesbi), and Imamiya jurisprudential views traditionally indicate that withdrawal does not require formalities. However, the hypothesis implies that a precise analysis, considering the functions of formalism, reveals ambiguity regarding the non-formal nature of revocation in the Iranian legal framework. ∴ Methodology & Framework, if Applicable ∴ This article utilizes a descriptive-analytical method to address the research question. The methodological approach involves an analysis of both legal systems. The framework specifically contrasts the clear formalist position of American law with the ambiguous non-formalist view traditionally held in Iranian law, analyzing how the functions and aims of stipulating formalities at the creation phase relate to the requirement of formalities at the revocation phase. ∴ Results & Discussion ∴ The research confirms a contrast between the two systems. In American law, the position is evident and clear; the legal validity of withdrawal depends on specific formalities, whether the revocation is achieved in writing or by conduct. Conversely, the results show that in Iranian law, the wording of Article 838 of the Civil Code, the silence of the Probate Code, and Imamiya jurisprudential views indicate that revocation does not require formalities. Nevertheless, the research highlights that this non-formal view in Iranian law remains ambiguous upon accurate analysis of Article 838 and consideration of the essential functions of legal formalism. Notably, because the requirement of formalities in American law can sometimes lead to the neglect of the testator’s true intention, solutions have been proposed—such as the Harmless Error Rule and the use of Constructive Trust—to allow for the circumvention of these formalities in specific cases. However, these solutions have not yet been accepted due to their inherent weaknesses. ∴ Conclusion ∴ The conclusion confirms that, unlike American law where the validity of revocation is clearly formalist and dependent on satisfying specific statutory requirements, Iranian law is generally interpreted as accepting non-formal revocation based on Article 838 of the Civil Code and jurisprudential consensus. However, the study posits that this non-formal interpretation in Iranian law is problematic, as the objectives behind imposing formalities for the creation of a will (such as protecting intent and preventing fraud) are equally relevant to the revocation phase. The implication is that the current legal status in Iran, which suggests non-formality, is fraught with serious doubt because allowing non-formal revocation jeopardizes the very integrity and protective function established by requiring formalities for the initial creation of the will. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Formalities, Revocation in Writing, Revocation by Conduct, Testator, Formalism | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,791 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 846 |
||