اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 531 |
| تعداد مقالات | 4,625 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,922,300 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,597,743 |
تحلیل ماده 133 قانون حمایت از مالکیت صنعتی؛ حدود مطابقت با مقتضیات نظام‌های ثبتی، ضرورت‌های حقوق مالکیت صنعتی و مجرای قرار اناطه | ||
| پژوهشنامه حقوق اسلامی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 26 مرداد 1404 اصل مقاله (867.82 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/law.2025.248342.3783 | ||
| نویسندگان | ||
| سعید حبیبا* 1؛ امیر ناظری2 | ||
| 1استاد، گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 2دانشجوی دکتری حقوق نفت و گاز، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| دارنده گواهی‌نامه ثبت حقوق مالکیت صنعتی از حقوق انحصاری برخوردار است، اما با توجه به احتمال اشتباه مرجع ثبت در احراز شرایط ماهوی، هیچ قطعیتی در خصوص اعتبار گواهی‌نامه صادره وجود ندارد. آیا مرجع قضایی رسیدگی‌کننده به دعوی یا شکایت نقض حقوق مالکیت صنعتی، می‌تواند رأساً بدون اینکه دعوی ابطال گواهی‌نامه طرح شده باشد، اعتبار گواهی‌نامه را از جهت وجود شرایط ماهوی ثبت مورد بررسی قرار دهد؟ در سال‌های اخیر، مراجع کیفری در مقام رسیدگی به شکایت نقض، ضمن ارجاع امر به کارشناس، به مسأله اعتبار گواهی‌نامه ورود می‌کردند و در صورت عدم احراز شرایط ثبت، اقدام به صدور قرار منع تعقیب می‌کردند؛ رویکردی که مورد حمایت برخی نویسندگان نیز قرار گرفته بود. اما قانون‌گذار در ماده 133 قانون جدید حمایت از مالکیت صنعتی مصوب 1403، حکمی خلاف رویه قضایی وضع نموده است؛ بدین‌ترتیب که مرجع قضایی در صورت مواجه شدن با دفاع بی‌اعتباری گواهی‌نامه، مکلف به صدور قرار اناطه گردیده و ممنوع از ورود مستقیم به مسأله اعتبار گواهی نامه شده است. حال این سوال مطرح است که این رویکرد جدید تا چه حد با مقتضیات نظام‌های ثبتی، ضرورت‌های مالکیت صنعتی و هم‌چنین مجرای قرار اناطه مطابقت دارد؟ در مقاله حاضر، رویه قضایی پیشین و دکترین حامی آن مورد نقد قرار می‌گیرد و این نتیجه حاصل می‌شود که نگاه نوین مقنن انطباق کامل با مقتضیات نظام‌های ثبتی، ضرورت‌های حقوق مالکیت صنعتی و مجرای قرار اناطه دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| حقوق مالکیت صنعتی؛ اختراع؛ طرح صنعتی؛ علامت تجاری؛ انحصار بلاجهت؛ قرار اناطه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Analysis of Article 133 of the Iranian Industrial Property Protection Act in View of Its Compatibility with the Nature of Registration Systems, the Necessities of Industrial Property Law, and the Applicability of Stay of Proceedings | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Saeed Habiba1؛ Amir Nazeri2 | ||
| 1Professor, Department of Private and Islamic Law, Faculty of Law and Political Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 2PhD Student in Oil and Gas Law, Faculty of Law and Political Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Context & Objective: In industrial property law, the issuance of a registration certificate grants the holder exclusive rights. However, because of the potential for error by the registration authority in evaluating substantive conditions, such certificates cannot be presumed definitively valid. This raises a critical legal question: can a judicial authority, in the context of adjudicating infringement claims, independently evaluate the substantive validity of a registration certificate without a formal action for invalidation? In recent years, Iranian criminal courts have adopted a practice of assessing certificate validity through expert opinions during infringement proceedings, leading to rulings of non-prosecution when registration conditions were deemed unfulfilled. This judicial approach has garnered support from segments of Iranian legal scholarship. In contrast, the 2024 enactment of Article 133 in the Industrial Property Protection Act mandates that upon a defense challenging the certificate’s validity, courts must stay proceedings and refrain from direct evaluation of substantive validity. This article seeks to examine the extent to which this legislative development aligns with the fundamental nature of global registration systems, the core requirements of industrial property law, and the legal doctrine governing the stay of proceedings. Method & Approach: The article employs a doctrinal research methodology to conduct a critical analysis of both judicial practice and the legislative position embedded in Article 133. It scrutinizes relevant statutory texts, judicial decisions, and academic commentaries to assess the theoretical and practical consistency of prior court practices with established legal principles. Findings: The analysis reveals that the prior judicial approach, which permitted courts to engage in substantive evaluation of registration certificates during infringement proceedings, lacked a solid foundation in the structure of registration-based legal systems. It also presented challenges to the predictability and coherence of industrial property rights. Conversely, the new legislative directive to stay proceedings and defer substantive validity assessments to separate invalidation actions aligns with international norms and reinforces the systemic reliability of the registration framework. The requirement to channel validity challenges through distinct procedural mechanisms ensures procedural regularity and legal certainty for stakeholders. Conclusion: The study concludes that Article 133 of the 2024 Industrial Property Protection Act represents a legally sound and functionally necessary departure from prior judicial practices. By prohibiting courts from directly assessing certificate validity and mandating a stay of proceedings in the face of substantive challenges, the legislature has affirmed the structural integrity of the registration system, upheld essential principles of industrial property law, and harmonized domestic legal practice with globally recognized procedural standards. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Industrial Property Law, Patent, Industrial Design, Trademark, Unjustified Monopoly, Stay of Proceedings | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 7 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1 |
||