تعداد نشریات | 20 |
تعداد شمارهها | 504 |
تعداد مقالات | 4,361 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,057,665 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,059,034 |
طرحریزی پژوهش سامانمند و میانرشتهای برای بهرهگیری از معارف اسلامی در حوزه مسائل انسانی - اجتماعی با کمک روش تریز | ||
اندیشه مدیریت راهبردی (اندیشه مدیریت) | ||
مقاله 1، دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 24، مهر 1397، صفحه 126-156 اصل مقاله (783.16 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی-پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/smt.2018.2587 | ||
نویسندگان | ||
مهدی احمدیان1؛ محمدمهدی ذوالفقارزاده* 2؛ علیاصغر پورعزت3 | ||
1دانشجوی دکتری، دانشگاه تهران | ||
2استادیار دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران | ||
3استادیار گروه مدیریت دولتی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
امروز امت اسلامی با مسائل زیادی روبهرو است که میتواند برای حل آنها از معارف اسلامی بهرهمند شود؛ اما توانایی کافی برای پژوهش همکارانه و میانرشتهای در حوزه مسائل انسانی-اجتماعی را ندارد. مروری بر پژوهشهای مرتبط با علم دینی و روش اجتهادی نشان میدهد که با وجود طرح ایدهها و راهکارهای کاربردی، جامعه علمی همچنان نیازمند الگوهایی برای ساماندهی به پژوهشهای گستردهتر و متنوعتر است. در این پژوهش الگویی نوین برای ساماندهی به پژوهشهای مبتنی بر معارف اسلامی در حوزه علوم انسانی-اجتماعی پیشنهاد میشود. این الگو بر پایه شناخت نظری از روششناسی و چالشهای عملی تولید دانش دینی تدوین شده است. تدوین این الگو روشمند بوده و در چارچوب مفهومی ابداع آن، از روش تریز (نظریه حل ابداعانه مسئله) کمک گرفته شده است. دستاورد این پژوهش، الگویی انسجامبخش و ثباتآفرین است که ظرفیت مناسبی برای تولید و مدونسازی دانش فراهم میآورد. | ||
کلیدواژهها | ||
پژوهش سامانمند؛ پژوهش میانرشتهای؛ معارف اسلامی؛ طراحی سامانه؛ راهبری سامانه؛ روش تریز | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Methodology of interdisciplinary and collaborative research for solving human-social problems using Islamic teachings | ||
نویسندگان [English] | ||
Mahdi Ahmadian1؛ Mohammad Mahdi Zolfagharzadeh2؛ Ali Asghar Pourezzat3 | ||
1Phd. Student of Tehran University | ||
2Assistant professor of Managment Faculty, Tehran University(corresponding author) | ||
چکیده [English] | ||
The lack of “Descriptive Models of Human Behaviour” (DMHB) is one the oldest anomalies in behavioral sciences, especially Organizational Behaviour Management. On the one hand, different sciences demand for this kind of behavior models; and on the other hand, modeling the behavior is as difficult as understanding human internal situations and his environmental complexity. DMHBs are important because they have multi-disciplinary usage (economics, ergonomics, social psychology, management and etc…), and also DMHBs are the necessary foundations for developing prescriptive techniques in controlling and directing human behavior. In this paper we developed a new model of human behaviors. This model is identified and explained thorough the deep studies in scientific literature of DMHB and Quranic text. Quran in this research is the source of idea to find DMHB; and the guide of explaining DMHB as well. This model is explained in a scientific standard structure as “Ideal Type of DMHB”. In addition, its relations to other renowned theories are discussed. The basic methodology and all the steps of this research in preparing, organizing text, studying, documentation, coding, abstraction and final conclusions are based on qualitative content analysis. Therefore, the “validity” and “Trustworthiness” of the research is obtained by three criteria “Credibility”, “Dependability” and “Transferability”. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Systematic research, Interdisciplinary research, Islamic teachings, System Design, System Guidance, TRIZ method | ||
مراجع | ||
باقری، خسرو (1387). هویت علم دینی؛ نگاهی معرفتشناختی به نسبت دین با علوم انسانی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. بستان، حسین (1390). گامی به سوی علم دینی (2): روش بهرهگیری از متون دینی در علوم اجتماعی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. بستان، حسین (1395). کارگاه «روش نظریهسازی دینی در علوم انسانی». مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، 6/3/1395. پدرام، عبدالرحیم، و احمدیان، مهدی (1394). آموزهها و آزمودههای آیندهپژوهی. تهران: مؤسسه افق آیندهپژوهی راهبردی. پسندیده، عباس (1386 الف). روش فهم و تبیین گزارههای دینی (قرآن و حدیث). حدیث اندیشه، شماره سوم (بهار و تابستان)، 34-47. پسندیده، عباس (1386 ب). درآمدی بر روششناسی فهم معارف روانشناختی از احادیث. علوم حدیث، سال دوازدهم، شماره سوم و چهارم (پاییز و زمستان)، 88-109. پورعزت، علیاصغر (1387). گذار از حصارهای شیشهای معرفتشناسی، با تاکید بر الزامات زبانشناختی علوم میان رشتهای. مطالعات میان رشتهای در علوم انسانی، 91-109. جوادی آملی، عبدالله (1384). انتظار بشر از دین. قم: اسراء. جوادی آملی، عبدالله (1388). علم دینی از دیدگاه آیت ا... جوادی آملی. معارف، شماره 65. چهاردولی، عباس (1394). تأملی بر زمینههای مغفول تعامل حوزه و دانشگاه در تولید مدیریت اسلامی. در: نقطههای آغاز در مدیریت اسلامی، چیتسازیان، ع. و جوانعلیآذر، م. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع). حسنی، سید حمیدرضا، و علیپور، مهدی (1386). روششناسی اجتهاد و اعتبارسنجی معرفتی آن. روششناسی علوم انسانی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، شماره50. خسرو پناه، عبدالحسین (1388). مسائل جدید کلامی و فلسفه دین (3). قم: مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی (صَلَّی الله علیه و آله)، چاپ اول. خسروپناه، عبدالحسین (1390). الگوی حکمی-اجتهادی علوم انسانی. جاویدان خرد، شماره 19، 29-66. خسروپناه، عبدالحسین (1392). نقش الگوی حکمی-اجتهادی در پیشرفت اسلامی. مجموعه مقالات دومین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، جلد اول، 63-66. خسروپناه، عبدالحسین (1394). علوم انسانی: چیستی، ساحتها و فرایندهای تحول در آن. تحقیقات بنیادین علوم انسانی، شماره 1، 7-34. سوزنچی، حسین (1389). معنا، امکان و راهکارهای تحقق علم دینی. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. شولیاک، لف (1388). چهل اصل: شاهکلیدهای TRIZ برای نوآوری. (محمود کریمی و سیده نونا میرخانی، مترجمان)، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا. فوزی، یحیی (1388). جایگاه دین در عرصه علوم انسانی در ایران بعد از انقلاب: گفتمانها و راهبردها. پژوهشنامه متین، شماره 43، 119-134. گلشنی، مهدی (1390). از علم سکولار تا علم دینی (چاپ پنجم)، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. معلمی، حسن (1389). نقش اجتهاد در علوم انسانی اسلامی. انسانپژوهی دینی، سال هشتم، شماره 23، 115-126. مهدوی، سید محمدصادق، و بستان حسین (1391). مبانی روششناختی نظریهسازی در جامعهشناسی اسلامی، با تطبیق بر جامعهشناسی خانواده. روششناسی علوم انسانی، سال 18، شماره 71، 69-98. نبوی، سید عبدالامیر (1395). مطالعات میانرشتهای و تکثر روششناختی، برخی ملاحظات و پیشنهادها. مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی، دوره هشتم، شماره 2، 57-74. Ilevbare, Imoh, et al, (2011). Integration of TRIZ and roadmapping for innovation, strategy, and problem solving: Phase 1 – TRIZ, roadmapping and proposed integrations, Centre for Technology Management, University of Cambridge, UK.
Ilevbare, I. M., Probert, D., & Phaal, R. (2013). A review of TRIZ, and its benefits and challenges in practice. Technovation, 33(2), 30-37.
Jeeradist, T. et al. (2016). “Using TRIZ to enhance passengers' perceptions of an airline's image through service quality and safety”, Journal of Air Transport Management, Volume 53, pp. 131–139.
Navas, H. V. G. et al., (2015). “Integrating TRIZ in project management processes: an ARIZ contribution”, Procedia Engineering, No 131, pp. 224 – 231.
Pin, Soo Chin, Fazilah Haron, Siamak Sarmady, Abdullah Zawawi Talib, and Ahamad Tajudin Khader. "Applying TRIZ principles in crowd management." Safety science 49, no. 2 (2011): 286-291.
Pourezzat, A. (2010). "Construction Future Reality in Light of Imagination of Social Justice in Public Opinion". USA National Academy of public Administration (NAPA).
Rantanen, K., & Domb, E. (2002). 40 Principles for Innovative Problem Solving, Simplified TRIZ, CRC Press.
Rantanen, K., & Domb, E. (2008). Simplified TRIZ - New problem solving applications for engineers and manufacturing professionals, Auerbach Publications.
Savranksy, S. D. (2000). Engineering of creativity - Introduction to TRIZ methodology of inventive problem solving, CRC Press.
Schöfer M. et al., (2015). “The value of TRIZ and its derivatives for interdisciplinary group problem solving”, Procedia Engineering, No. 131, pp. 672 – 681.
Souchkov, V. (1997). Accelerate innovation with TRIZ. Retrieved from http://www.xtriz.com/publications/AccelerateInnovationWithTRIZ.pdf
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 455 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 472 |